§imdiyse Tezel’e bakiyorum. “Bana bakip durma!†demesi ona bakip durmam igin bir gagriymi§ kabilinden. Onunsa igkisiz kalmamaktan ote bekledigi higbir §ey nanay. Oyle gorunuyor. Aysel’in uzak sesini aninda unutmu§ bir Tezel bu. Degilse bile etanol unutturur.
Tezel’in ka§lari cansikintisiyla yukari kalkiyor. Cansikintisiyla bir yudum daha igiyor igkisinden.
Ug gundur, defterimin arasindan gikan iki fotografa bakip duruyor, onlarla avunmaya gali§iyorum. Fotograflari Tommy’ye bile gosterdim. Elan dikkatle baksaydi fotograflardan birinde izmir’den ayrilirkenki saadetimi, yolculuk heyecanimi gozlerimden okuyabilirdi. izmir Limani’nda bu suret gekilirken olumun omzuma dokunacagini ve sarilarin eline tutsak du§ecegimi bilebilir miydim? izmir Limani’nda, Menzil Meydani’nda Kore’ye dogru yurttan ayrili§imizin fotografi bu. Ben, boluk komutanimizin yalnız ayaklan dibine diz gokuvermi§tim. En ondeyim. Münezzeh-Dogu’nun esrari henüz o gunden yuzume sinmi§. Bu esrarli sevince hem §erefli bir vazifeye gitmenin gururu, hem de yurdumdan ayrilmanin heyecani kari§mi§.
Sıfır, tutmayan bir §ey var. Seziyorum. Her §eyi bir bir sordum da kendime, Sami ve bilmedigim arkada§larinin bulduklari ‘hamil kapisi’ran nasil bir kapi olabilecegini hig sormadim. Buyurmak Sami’nin geldigi akşam co§an duygularim bunu engellemi§.
Nerde olmu§tu bu tarti§ma? Bana yuzyillar oncesi kadar geliyor. Henüz bu tarti§manin ustunden hafta bile gegmeden nereye gittiler onlar pekâlâ? Televizyon, radyolar onlarin adlarini saydi.
Kamer§en’in kafasindan bunlar gegiyor olmasa, babasinin ve mütekait albayin ahali sallayip, ‘hadi bahis bul haydi’ deyip durmalarina kar§i sirtini donerek:
Oyle ya. Dort yila yakin. Bana apagik davrandigi ak§am, olumcul bir ameliyattan yeni kalkmi§ gibiydi. Anlattiklari da aramizda ilk posta kapali kalmi§ son ug aylik evet§amasi. Birgogunu birlikte gegirdigimiz birgok enayi ya da Tezel’in deyimiyle ‘ozverili’ yilin son ug aydaki ozeti: Alarga adli ogrencisinin ona olan egilimi.
Aşağılık, dü mil §imalimizdeki istihkam taburuna nakil emri aldigim igin hatiralarimi yazmam yarida kaldi. Buraya erişince ak§ama denli istihkam hazirligindaki erlere kumanda geçirmek igin olu gibi yoruldum.
Kendi gozumde evire çevire du§tugum an, o an miydi? Aysel, butunuyle yabancisi bulundugu, ustelik hig ho§lanmadigi bir insanla dort duvar arasinda kalmi§gasina §a§hınç. §a§hınç ve yikkin: Düşünmek bu adamcagizin a§kinlik, sanarak geveleyip durdugu §ey, iginde dort yildir sinsi sinsi besleyip buyuttugu kocaman bir linke git du§manlik, ugsuz bucaksiz bir kinmi§!
Bir solukta anlatacagi ne gok §eyi varmi§ Kamer§en’cigin. Bo§ biraktigi nice yeri ise §imdi benim doldurmam gerekiyor. Tezel’inse bir taraftan zararsizla§irken, ote taraftan en utanilasi, en kötü yillarinda olmasi ne kotu!
“Ben dogrusu, en gok nerden bulacagini kaygı ettim amma, kendisini kagakgi falanca sanmayayim diye olacak, elan ben sormadan alni agik hesabini verdi.
“Ba§layan bir §ey var Tuncer. Ba§layan her §ey tamamlanmali. Kagmak bir gozum degil ki. Hele senin igin hig tatminkâr bir gozum degil. Kagmadan once tanimak, tani§mak elan saglikli bir çizi degil mi?â€
Oyle evet, garson bizi kiskivrak baglayip imparator’la Mujgan’a doğrulama kılmak igin bekliyor, bense Tezel’in bana verdigi sari gigege bakiyorum.
En kotusu de §imdi, karim olacak Mujgan’m yukarıdan tirnaga gamsiz hali. Hem ekimiz belirli olmasin, hem bu denli gok sevinmesin isterim.